Kłopotliwa Rumia
Rzeczowniki zakończone na ‑ia sprawiają piszącym po polsku niemały kłopot. Poprawny ortograficznie jest zapis dopełniacza nazwy Rumia przez jedno ‑i, a zatem:
Jadę do Rumi.
Pochodzę z Rumi.
| Przypadek | Liczba pojedyncza | Liczba mnoga |
| Mianownik (kto? co?): | Rumia | Rumie |
| Dopełniacz (kogo? czego?): | Rumi | Rumi |
| Celownik (komu? czemu?): | Rumi | Rumiom |
| Biernik (kogo? co?): | Rumię | Rumie |
| Narzędnik (z kim? z czym?): | Rumią | Rumiami |
| Miejscownik (o kim? o czym?): | Rumi | Rumiach |
| Wołacz (hej!): | Rumio | Rumie |
Mamy również wątpliwości, jak zapisać poprawnie nazwy geograficzne: Austria, Kolumbia. Mołdawia, Rumunia. Nazwy te odnoszą się do terenów poza Polską, więc zapisywane są w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku przez -ii, a nazwy dotyczące Polski, np. Słupia, Karwia, Rumia przez ‑i (wyjątkami są nazwy: Kalwaria Zebrzydowska – Kalwarii Zebrzydowskiej, Szwajcaria Kaszubska – Szwajcarii Kaszubskiej, Warmia – Warmii, ze względu na ich obce pochodzenie). (Uniwersytet Gdański, Aneta i Zenon Licowie)
Wpadka sklepu Action:0
Szczegółowe wyjaśnienie często popełnianego błędu można obejrzeć
w poniższym fragmencie programu Słownik polsko@polski, odcinek 401:
