Rajstopy, czyli rajska rozkosz

        Rajstopy zapewniają rajską rozkosz stopom ubranej w nie osoby:), więc w czym może tkwić problem? Oczywiście
w rajtuzach!

Dlaczego?

Wyrazy rajstopy, rajtuzy różnią się końcówką dopełniacza: rajstop, ale rajtuzów, nie! rajtuz. Podobnie kalesonów, nie! kaleson..

       Słowo rajtuzy pochodzi z języka niemieckiego, gdzie oznaczało najpierw spodnie do jazdy konnej. Niemieckie reiten 'jeździć konno' jest widoczne także w rajstopach, które są niemiecko – polską hybrydą.

Zbliżają się długie i mroźne wieczory, więc warto ubrać kalesony;)

Słownik wyrazów kłopotliwych (M. Bańko, M. Krajewska) i Korpus Języka Polskiego PWN

Internetowy śmietnik językowy

z Niemiec ( nie: z Niemczech), w miejscowniku Niemczech, np. Wczoraj wróciłem z Niemiec. Opowiem siostrze o podróży w Niemczech.

Słownik poprawnej polszczyzny pod red. A. Markowskiego

Z cyklu: twórczość uczniowska z przymrużeniem oka;)

Werterze! Werterze! Ty g…i frajerze!

Chodź marne pochodzenie miałeś,

za wielkiego Kozaka się uważałeś.

Od kobiety na wieś wyjechałeś

i w większe bagno się wpakowałeś.

Tam Lottę poznałeś

i mocno się w niej zakochałeś.

Z nią ostro hulałeś

Albertowi się nie zwierzałeś.

Przyjacielem jego byłeś,

ze swą miłością się kryłeś.

Miłość do Lotty Cię pochłonęła

aż twoja psychika się mocno pogięła.

Zrobiłeś z siebie ofiarę miłości

i przez to dostałeś mocno po kości.

Z domu szlacheckiego Cię wygonili,

naszym zdaniem dobrze zrobili.

Samobójstwo dla Ciebie najlepszym rozwiązaniem było.

Twoje ciało jak zombi wciąż żyło.

Pistolety od Alberta pożyczyłeś,

w łeb nie trafiłeś i długo krwawiłeś.

Dwanaście godzin w cierpieniu, agonii

aż zanurzyłeś się w kojącej śmierci toni.

Na Twoim pogrzebie nikogo nie było,

choć niby łączyła was wielka zażyłość.

Przez Twój egoizm wszyscy cierpieli,

o Twych uczuciach dobrze wiedzieli.

 

W książce, Drogi Czytelniku, znajdziesz cytaty,

po tym wszystkim będziesz bardziej kumaty.

 

IId – Rzepa, Lipa, Bart, Sropa, Maciek, Krzywy

Absolwenci 2007

 

Werterze! Wpadłeś jak klops, bo znudziłem się jak mops.

Przy tej lekturze

więdną nawet róże.

Twoje życie mało warte jest,

niestety muszę napisać z tego tekst.

Pani dwóję mi postawi,

matka zupą się zadławi.

Mój Drogi Werterze,

Twoje słowa nudzą nas szczerze,

po lekturze wpadłem w pierze,

od razu zasnąłem jak zwierzę.

Obłąkany miłością

cuchnąłeś zazdrością.

Opętany uczuciem byłeś,

zmienić się nie potrafiłeś.

Ma przyjaciółka chętnie by Ci w głowę strzeliła.

Ona z pewnością by nie chybiła.

 

IIe – Paulina G., Natalia C., Łukasz C., Dominik M.

 

Z cyklu: wyrazy kłopotliwe

Poprawną formą miejscownika jest w cudzysłowie, nie! w cudzysłowiu. Słowo to odmieniamy więc tak jak rów:
w rowie i w cudzysłowie. 

   Przyczyną błędu, który zresztą występuje głównie w języku mówionym, może być analogia do rzeczowników tułów i ołów, a także do rzeczowników typu posłowie, przysłowie czy wielosłowie.

Słownik wyrazów kłopotliwych (M. Bańko, M. Krajewska) i Korpus Języka Polskiego PWN

Poltrabend czy polterabend?

Nawet jeśli to literówka, warto skorzystać z okazji i zainteresować się obyczajem  naszego regionu.

W przeddzień ślubu odbywa się obyczaj zwany pultrowaniem lub półlitrowaniem (z niem. Polterabend 'wieczór poprzedzający wesele' od poltern 'gruchotać). Wtedy to młodzież przynosi i tłucze szkła przez próg domu panny młodej – ma to zapewnić młodej parze szczęście.

Gwary polskie. Przewodnik multimedialny pod red. H. Karaś

Inne źródła podają:

z niem. poltern 'hałasować' 'uczestniczyć w przedślubnym zwyczaju tłuczenia porcelany'

z niem. Abend 'wieczór'

Z cyklu: wyrazy kłopotliwe

        Wyrazy włączać i wyłączać są często wymawiane ,,włanczać", ,,wyłanczać", ,,przełanczać".

Przyczyną są różne fałszywe analogie. Skoro np. dokonanemu czasownikowi wykończyć odpowiada niedokonane wykańczać, to jako niedokonany odpowiednik czasownika wyłączyć nasuwa się forma ,,wyłanczać".

W jakimś stopniu może być ona wynikiem analogii także do innych czasowników wymieniających samogłoskę o na a, np. przekroczyć – przekraczać, przeprosić – przepraszać, przerobić – przerabiać.

Nie bez znaczenia są względy fonetyczne: łatwiej wymówić słowo z dwiema identycznymi samogłoskami niż z różnymi.

 

Słownik wyrazów kłopotliwych (M. Bańko, M. Krajewska) i Korpus Języka Polskiego PWN

Na pewno pojedyńcze?

pojedynczy ( nie: pojedyńczy), np. Pojedynczy egzemplarz książki. Prosimy wchodzić pojedynczo. Pojedynczy przechodnie.

Wymawiaj: pojedynczo albo pojedyńczo.

Słownik poprawnej polszczyzny pod redakcją A. Markowskiego 

Puf czy pufa?

 

Czytelnictwo ulotek reklamowych w XXI wieku wzrasta niewiarygodnie szybko. Przynajmniej dwa razy w tygodniu trafiają do naszych rąk rozmaite ulotki, w których czyhają na nas błędy:

puf (ten puf, nie: ta pufa), w dopełniaczu: pufa albo pufu, lm.  w dopełniaczu: pufów (nie: puf): Usiąść na pufie.

Słownik poprawnej polszczyzny pod red. A. Markowskiego